حجت الاسلام والمسلمین خسروپناه: علامه جعفری نگاهی متفاوت نسبت به علوم حوزوی داشت
به گزارش خبرنگار خبرگزاری رسا در تبریز، حجت الاسلام والمسلمین عبدالحسین خسروپناه، اندیشمند برجسته حوزه و دانشگاه امروز در کنگره بزرگداشت علامه جعفری در تبریز به تشریح بحث علم دینی از دیدگاه علامه جعفری پرداخت و اظهار داشت: دنیای مدرن مبتنی بر اومانیسم است، علامه جعفری با شناخت این مسأله بر انسان و انسانشناسی تأکید کرد.
وی با بیان اینکه علامه جعفری بر انسان حقیقی بحث داشت نه وجود، خاطرنشان کرد: انسانی که در حیات معقول است، مدنظر علامه بود، حیات معقول از دیدگاه علامه جعفری در کنار توجه به حیات طبیعی انسان است، حیات معقول از دیدگاه استاد زندگی پاسخگو به همه ابعاد حیات طیبه انسان است.
حجت الاسلام والمسلمین خسروپناه با اشاره به اینکه حیات معقول از منظر علامه تنها منحصر در عقل جزئی و حسابگر نیست، گفت: در رابطه دین، علم و حیات معقول، علامه جعفری علوم تجربی و انسانی را با همه ویژگیهایش قبول می کند، اما استاد می گوید؛ این علوم به واسطه نفعگرایی و لذتگرایی تنها برای شناخت ابعاد انسان از منظر طبیعی به درد می خورند.
عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی با بیان اینکه استاد جعفری اعتقاد دارد؛ علوم انسانی مدرن از حقیقت انسان، شناختی ارائه نمی کند، افزود: اگر به واقعیت انسان بپردازیم، دارای دو دسته از نیازهاست که یکی نیازهای ثابت و دیگری متغیر می باشد؛ با شناخت این نیازها و حیات معقول می توان به علم دینی و قدسی رسید؛ به عبارت دیگر علمی که در تعارض با دین نیست.
این استاد حوزه و دانشگاه ادامه داد: علامه می فرماید؛ علم برای انسان در حیات معقول است؛ حقیقت آن ست که رویکرد انسان با این تعریف استاد نسبت به عالم تغییر پیدا می کند؛ علامه جعفری اعتقاد داشت؛ علوم حوزوی باید بر تنظیم و اصلاح شئون زندگی انسان در حیات معقول استوار باشد، آن زمان پاسخگوی نیازهای زمان خواهد بود.
وی با بیان اینکه فقه نیز باید در مسیر حیات معقول قرار گیرد، گفت: در صورت تحقق این امر؛ علوم تجربی و انسانی نیز جهتدار خواهند شد و برای حیات معقول انسان کاربست خواهند داشت، دیدگاه علامه با افرادی که مدرنینهستیز هستند، در این تفکرات مشخص می شود.
حجت الاسلام والمسلمین خسروپناه ادامه داد: مشکل ما در این است که واقعیت و حقیقت انسان فراموش شده است و تنها اشتراکاتی با حیات حیوانی دارد، در چنین شرایطی حیات معقول حاصل نخواهد شد و علم تنها وسیلهای برای نفع و لذت خواهد بود و گاه در تعارض با مفاهیم دینی./۹۳۵/پ۲۰۲/ب۱